Welkom op onze website: www.benedictuskerk.nl
De website van de stichting benedictuskerk voor het behoud
van het kerkgebouw in Dantumawoude.
Beste bezoeker,
Namens alle leden van de Stichting Benedictuskerk, de kerkenraad en kerkvoogdij van
de Hervormde gemeente Dantumawoude, heet ik u hartelijk welkom in ons mooie, middeleeuwse kerkgebouw.
Op deze internetsite wil ik u graag iets vertellen over de geschiedenis van dit kerkje, waarvan de oudste
geschriften teruglopen tot het jaar 1423. Blijkens een legaat in dat jaar was de kerk toen gewijd aan
Benedictus. Het kerkje is in oorsprong vermoedelijk omstreeks 1200 gebouwd, in de 14e eeuw vergroot en
bestaat thans uit een schip met een driezijdig gesloten koor. Uiteraard zijn er in de loop der eeuwen
vernieuwingen aangebracht en restauraties uitgevoerd. Zo werd in 1918 het kerkdak vernieuwd, waarbij de
dakleiën werden vervangen door pannen. Bij de grote restauratie in de jaren '60 kwamen de leien terug. Die
restauratie is uitgevoerd onder de leiding van architect A. Baart jr.
De zuidmuur van het kerkgebouw bestaat hoofdzakelijk uit tufsteen, opgevuld met gietwerk, waar zeer grote
zwerfkeien in zijn ontdekt. De andere muren zijn gemetseld van gebruikte grote baksteen, kleine baksteen en
kloostermoppen. In de zuidmuur zaten vóór de restauratie drie niet originele ramen, aangebracht in de
18e eeuw. Die zijn verdwenen: de tufstenen muur is hersteld, inclusief de twee grote spaarvelden tussen
lisenen, afgesloten met een keperfries. Er werd nog een deel van een venster gevonden, dat werd aangevuld
tot een dicht spitsboog-venster.
Verder bevat de zuidmuur een laaggeplaatst venster met bakstenen omlijsting. Helemaal aan de westkant is er
een spitsbogige toegang, die in dichte toestand is hersteld. In de noordmuur werden resten van steunberen
uit de zestiende eeuw gevonden. Deze zijn opnieuw gemetseld en voorzien van een schuine afdekking. De kap
van de kerk heeft een l6e eeuws karakter. Binnenin is in de kap een eikenhouten tongewelf aangebracht. Grote
trekbalken, waarvan de sleutelstukken zijn voorzien van een versiering in peerkraalmotief, verbinden de
muren. Vóór de restauratie waren de muren gepleisterd, vermoedelijk sinds het einde van de 18e eeuw.